آرتور ادوارد اندرسن Arthur Edward ) (Andersen در 30 ماه مه 1885 در شهر پلانو (Plano )، ايالت ايلينويز (Lllinoise ) زاده شده و تحصيلات متوسطه خود را در دبيرستان آتنيوم (Atheneum ) شيکاگو به پايان برد.

اندرسن در 1917 مدرک ليسانس خود را از دانشگاه نورت وسترن (Nort Western ) دريافت کرد. چند دکتراي افتخاري حقوق از دانشگاه لوتر (Luther ) در 1938، دانشگاه نورت وسترن، گرينل (Grinell ) و سنت اولاف (ST.Olaf ) در 1941 به او اهدا شد. در 1908 به حسابدارن رسمي (Cpas ) شهر ايلينوير پيوست. در آن زمان او جوانترين حسابدار رسمي ايلينويز بود.

اندرسن از 1901 تا 1907 در شرکت فريزر آند چالمرز Fraser &) (Chalmers CO . که بعداً قسمتي از شرکت صنعتي آليس-چالمرز Allis -)(Chalmers گرديد،مشغول حسابداري بود و سپس در 1907 به عنوان حسابدار ارشد به موسسه پرايس واتر هاوس price ) (Waterhouse پيوست و تا زماني که رئيس حسابداري شرکت جوش اسچليتز بروئينگ Jos. Schlitz ) (Brewing شد اين پست را در پرايس واترهاوس حفظ کرد.

اندرسن در 1913 همراه با فردي ديگر موسسه اي را که امروزه به نام آرتور اندرسن (Arthur Andersen & Co .) معروف است تاسيس کردند و تا زمان مرگش به عنوان شريک ارشد اين موسسه فعاليت داشت. اندرسن فردي سختگير، متکي به نقس، زاهد، بي نهايت معقول و شايسته، و خود مداري بي پروا بود. پس از آموختن حسابداري، به عنوان حسابدار مبتدي در يک شرکت حسابداري با حقوقي اندک شروع به کارکرد و سپس به تدريس در دانشگاه نورت وسترن پرداخت . اولين مشکلي که با آن مواجه شد نبود هيچ گونه کتاب درسي در دانشگاه بود. از اين رو اقدامبه تاليف يک کتاب درسي تحت عنوان دوره کامل حسابداري کرد که مبناي تدريس اوليه حسابداري در نورت وسترن و دانشگاههاي ديگر گرديد. اين مرد بيقرار و خستگي ناپذير با علاقه مفرط به تحول، در 1913 محيط دانشگاه را به منظور تاسيس شرکت حسابداري کوچکي در آمريکاي مرکزي، که امروزه يک شرکت چند مليتي 6 ميليارد دلاري است، ترک گفت. در مسير کاري خود پيوسته با تشکيلات حسابداري سنتي درگير شد و با ناديده گرفتن روشهاي مرسوم، حرفه حسابداري آن زمان را به کلي درهم ريخت. اندرسن متفکري خلاق و بصير بود و سخنش اين بود که مي خواهد نوع متفاوتي از موسسه حسابداري را بنا نهد که به جاي برآوردن خواستهاي سنتي، نياز هاي حرفه را پاسخگو باشد و به منظور افزايش کيفيت صورتهاي مالي، واقعيتهاي اقتصادي را بر تئوريهاي دانشگاهي اولويت بخشد؛ و مي گفت که نه تنها مشتريان خود را در رعايت قوانين دولتي و نظارتي رهنمون خواه بود بلکه در مديريت موثرتر امورشان نيز کمک خواهد کرد.

اگر چه موسسه اندرسن کوچک بود، ولي توانمنديهاي فردي او آنقدر بود که مي توانست بر روي حرفه تاثيرات مهم و گاه ناخواسته بگذارد. در دهه 1910 معمول بود که موسسه هاي حسابرسي در فصول پرکار انتهاي سال، دفترداران، معلمان و حتي کشاورزان را به طور پاره وقت، به عنوان نيروي کمکي استخدام مي کردند. اندرسن از اين رويه پيروي نکرد و بدعتي نوگذاشت. او اصرار داشت که از فارغ التحصيلان دانشگاهي در موسسه خود استفاده کند چرا که آنها علاوه بر آشنايي با ارقام و اعداد چگونه فکر کردن را هم مي دانستند. اندرسن اين افراد را به طور تمام وقت استخدام مي کرد. بزرگان و پيشکسوتان حرفه اعلام داشتند که اندرسن و تمام افرادي که از روش او پيروي کنند ورشکست خواهند شد. حال آنکه سرانجام آنها نيز به تبعيت از اندرسن نيروهاي تمام وقت استخدام کردند و حتي پس از مدتي به سراغ فارغ التحصيلان دانشگاهي رفتند و هيچ کدام هم ورشکسته نشدند.

اندرسن اولين برنامه تخصصي – صنعتي حرفه حسابداري را بنا نهاد چرا که معتقد بود کارکنان او بايد از ويژگيهاي شغلي و صنعتي مشتريان آگاه باشند.

او معتقد بود که آموزش بايد در سرتاسر عمر ادامه داشته باشد، از اين رو اولين برنامه آموزشي همگاني حرفه را با احصار تمام کارمندان خود از همه دفترهاي شيکاگو براي آموزش عمومي در موضوعات فني، صنعتي و اداري به منظور ارائه خدمات بهتر و کاملتر به مشتريان، برنامه ريزي کرد. اين کار او منجر به جذب مشتريان بيشتر و توسعه موسسه گرديد به طوري که فعاليت موسسه از شيکاگو به ساير شهرها از جمله ميل واکي (Milraukee )، نيويورک، کانزاس سيتي (Kansas city ) و غيره توسعه پيدا کرد و تا اواسط دهه 1990، موسسه داراي 318 دفتر در 72 کشور شد.

اندرسن به تنهايي براي جايگزيني تئوري حسابداري با حسابداري مستدل و ملموس مبارزه کرد و در نهايت در اين برد پيروز شد. سالها پس از مرگ او در 1947 که حرفه حسابداري به شکلي تصاعدي رشد کرد، عقايد او شالوده و سنگ بناي استانداردهاي حسابداري و اصول حسابرسي گرديد.

اندرسن تاثير عمده اي بر روي حرفه گذاشت و اين براي مردي که زندگي حرفه اي خود را در حسابداري به عنوان کمک حسابدار و با حقوق 25 دلار در هفته آغاز کرد و شايد بتوان گفت با عنوان نام آورترين حسابدار آمريکايي به پايان برد، موفقيت بزرگي بود. سازماني که نام او را برخود به عنوان موسسه اي پيشرو در ارائه خدمات حرفه اي در سراسر جهان توسعه يافته است. اندرسن در طول زندگي کاري خود در سازمانهاي زيادي فعاليت داشت؛ از جمله به عنوان رئيس جامعه حسابداران رسمي ايلينويز (1918-19) و عضو هيئت بررسي کننده صلاحيت حسابداران رسمي ايلينويز (1926-28) او در کميته متعدد انجمن حسابداران رسمي آمريکا (AICPA ) فعاليت داشت؛ از جمله کميته وضع و اجراي قوانين ماليات بردرآمد (1923-24) و رياست کميته خاص تعريف مازاد درآمد (1924-30) از ساير فعاليتهاي حرفه اي او عضويت در انجمن حسابداري آمريکا (AAA ) و انجمن اقتصادي آمريکا را مي توان نام برد. اندرسن بيشتر عمر خود را وقف آموزش حسابداري کرد و در کنار حسابداري حرفه اي، به عنوان مدرس دانشگاه نورت وسترن (1909-12) استاديار (1912-15) و استاد (1915-22) در آن دانشگاه فعاليت داشت. همچنين به عنوان رئيس گروه حسابداري از 1912 تا 1922 که به طور جدي وارد حرفه گرديد فعال بود. او مقالات زيادي براي مجلات حرفه اي نوشت و دوره کامل حسابداري (1917) را تاليف کرد. همچنين او جزوات زيادي از جمله بررسيهاي صنعتي و مالي (1924)، آينده سيستم اقتصادي ما (1934)، مشکلات موجود موثر بر ارائه و تفسير صورتهاي مالي (1935) و يک سخنراني غير حرفه اي (1941) نگاشته است.او عصو آلفا کاپاپسي (Alpha kappa psi )، بتا آلفاپسي (Beta Alpha psi ) و بتاگاماسيگما (Beta Gamma Sigma ) بود. از فعاليتهاي اجتماعي او نيز مي توان رياست خانه بي پناهان شيکاگو (1923-24) عضويت و رياست هيئت امناي دانشگاه نورت وسترن (1927-32)، عضويت در هيئتامناي قرن پيشرفت شيکاگو (1933-34)، رئيس انجمن تاريخي آمريکايي- نروژي، مديريت شرکت استيت بانک اندتراست State ) (Bank &Ttrust Co و عضويت در کميته هاي مالي و مالياتي و کرسي آمريکايي تجارت را نام برد. او از دولت نروژ در 1940 نشان افتخار گرفت و در سال 1953 به عضويت تالار مشاهير حسابداري درآمد.

اندرسن در هشتم اوت 1906 ازدواج کرد و داراي سه فرزند شدو در دهم ژانويه 1947 در سن 61 سالگي درگذشت.

1395/04/09

شماره خبر :1106

تعداد بازدید :2889